Powiem szczerze... Pisanie bloga wciągnęło mnie bardziej niż sądziłem. Zaczynam się czuć, jak w czasach, w których systematycznie chodziłem na siłownię. Kląłem idąc, a uśmiechałem się wracając.
Samo pisanie traktuję jako lekko intelektualną zabawę. I zwykle siadam kompletnie bez pomysłu. Piszę pierwsze zdanie i dokładam do niego jakąś opowieść, która rozwija się w trakcie kolejnych... Nie mam pojęcia co mi z tego wychodzi, bo Wasze opinie są bardzo lakoniczne. Nie pogniewałbym się, gdyby ktoś mi napisał, żem kawał durnia, ćwoka i powinienem zacząć handlować marchewką. Albo... Mistrzu i następco Mickiewicza, ty mój jedyny! Może być też coś po środku. Od czasu, kiedy zacząłem się tutaj produkować, otwieraliście mojego bloga około siedmiu tysięcy razy, zakładam więc, że odrobinę Was zaciekawiłem. Czasem czuję się jednak, jak sprzedający górę płyt rockandrollowiec, na którego koncertach sam w siebie musi rzucać puszkami po piwie. Wierzcie mi... Każda opinia jest dla mnie bardzo cenna.
Zdarza mi się przeglądać blogi różnych ludzi, czasem bardzo znanych, i wiem, że wszędzie jest podobnie. Czy jednak dyskusja nie jest bardziej wciągająca od monologu? Zaręczam Wszystkim, że czytając opinie o swoim wpisie, doznacie ogromnej satysfakcji, pod warunkiem, że nie będziecie się nimi zbytnio egzaltować. Bo z opiniami jest jak z dziurami w tyłku, każdy ma swoją...
Jeden z pierwszych wpisów był fragmentem mojej książki, która jest już na ukończeniu. Zastanawiam się, czy zacząć ją publikować w odcinkach na blogu i czy chcielibyście, abym to zrobił?
Pisałem ją wyłącznie dla własnej satysfakcji, poprawiałem tysiące razy, ale teraz chcę się nią wreszcie podzielić. Pomysł mam taki...
Rozpocznę nowego bloga, dedykowanego wyłącznie książce, ale zanim to zrobię, poproszę o Wasze opinie. Nie mam oczywiście zamiaru przestać dzielić się swoimi poglądami na bieżąco, i w co drugim wpisie narzekać, że Kaczor wciąż żyje.